Isiginiarayan - Sen Kendini Sevmezsen Kimse Seni Sevmez ... - Tumblr Blog

Yollarımız ayrılmış artık . Yüzüme bile bakmıyorsun. Kalbim çok kırıldı aşk olsun sana. Bu kadar mıydı şimdi sevgimiz

Yollarımız ayrılmış artık . Yüzüme bile bakmıyorsun. Kalbim çok kırıldı aşk olsun sana. Bu kadar mıydı şimdi sevgimiz

Bazı şeyler insana çok ağır geliyor . Birinin bu dünyadan göçüp gitmesi , birinin artık seni sevmediğini söylemesi ya da birinin seni sevdiğini söyleyip sana hiç değer vermemesi ...

Yinede bekliyorum yine bekletiliyorum. Bazen bir otobüsü , arkadaşı , sevgiliyi ... Hiç onlar beklemedi hep ben bekledim . Şimdi yaşamıma son vererek ya da kendimi evimin bir odasına kapatarak ben onları bekleteceğim. Bekleteceğim ki benim ne çektiğimi anlasınlar. Gerçi yine de anlamazlar ama neyse .

Sabrım insanlara karşı taşmaya başladı. Önüme gelen insana sorgulamadan vurmak, yüzüne tükürmek, her yerini morartmak istiyorum. Geçen günlerde sokakta yürüyordum bir teyze bana bakıp bakıp duruyordu gidip teyzenin yanına ne bakıyorsun teyze diyesim geldi ama diyemedim tabii . Teyzeler bundan size sesleniyorum gençlere uzaylı görmüş gibi bakmayın.

Artık hayatımda bir farklılık istiyorum . Bir atraksiyon olmasını istiyorum, kaos istiyorum kaos. Aynı şeylerden, sakinlikten bıktım . Bu kelimeler size garip gelebilir ama evet ben kaos istiyorum .

İnsan sadece küçükken gördüğü birisini özleyebilir mi ? Özler ... Şuan kokusunu , gülüşünü bile hatırlamadığı birini bile özler. Ama siz o kişiyi özlediğinizi dile getirdiğinizde kimse bunu önemsemez. Bu insanlar o kadar kötüdür ki siz bunu söylediğinizde " Ölmüşse ne olmuş sen de mi onunla öldün sanki. " diyip sizi öyle bir kırarlar ki ama bunu fark etmezler . Ve en kötü olan siz bedensel olarak ölmemiş olsanız bile ruhen bir parçanız ölmüştür.

Yoruldum ... Hayat herkesi yorduğu gibi beni de yordu. Ama ben herkes gibi o yorgunluğu vazgeçerek atlamadım . Ben çabalayarak vazgeçmeyerek atlattım her şeyi. Şimdi mutlu olmaya çabalayan bir insanım. Şimdi mutlu bir insanım.

Hayat çok yoruyor .

Bir insan gidiyor diğeri geliyor

ama gidenin yerini kimse tutmuyor.

Işıklar sönüyor dünyam kararıyor

Gözlerime uykular girmiyor.

Beni sevdiğini söyleyen insanlar

birer birer beni satıyor.

Kimse eskisi gibi kalmıyor.

Gözlerim kararıyor ,

umutlarım sönüyor.

Hayat yoruyor.

Bir ortamı yaşamak , hatırlamak için bir kişi bile yeterlidir . Mesela bir aile ortamında ailesinden sadece kardeşi kalan biri o kardeş sayesinde bütün bir aileyi hatırlayabilir . Ama benim öyle bir ortamdan kimsem yanımda kalmadı artık sadece fotoğraflar ve ben varım. Ama fotoğraflar her zaman yetmiyor çünkü o kişilerin sesini kokusunu bile hatırlayamıyorum ve bu kalbimi kıran en ağır şey. Keşke sürekli o sevdiğimiz ortam ve kişilerin yanında kalabilsek . O ortamda kendini rahat mutlu hissedersin ama başka bir ortama girdiğinde acaba bu kişiler beni sever mi acaba yanlış bir şey yapar mıyım diye sorarsın ama o alışık olduğumuz ortamda bir şey yapsan bile kızmayacaklarını bilirsin ve rahat olursun. İşte şimdi sevdiğiniz insanlar belki de evcil hayvanınız yanınızda iken gidin onlara sarılın, öpün, koklayın ,onların seslerini dinleyin ve mutlu olmaya bakın .

Bilmem farkında mısın ama başlangıçlar hep zor sonlar ise hep kolay olur . Bak bize sona geldik . Artık sen beni ben de seni unutmaya yaklaştık. Ama insan kolay kolay unutmaz . Belki unuttuğunu sanarsın ama en ufak bir şeyde yeniden hatırlarsın ve bu da seni üzer. Ama hemen ümitsizliğe kapılma belki bir gün bir sahilde ya da belki bir barda seninle yeniden karşılaşırız ve birbirimizi ne kadar sevdiğimizi hatırlarız. İçinde her zaman bir umut olsun çünkü bir ümidin olmazsa bu hayat sana da bana da zindan olur . Hadi güzelim biraz ümit al ve beni düşünmeye devam et çünkü ben her zaman bunu yapıyorum...

Bugün çok göz göze geldik . Peki neden yanıma gelmedin ? Neden gözüm gözüne değince gözlerini kaçırdın? Bu göz kaçırmalar beni sevdiğin için mi yoksa nefret ettiğin için mi ? Ama beni gizlice videoya aldığını görmediğimi sanma . Keşke yanıma gelip yanağıma öpücük kondurup öyle çekseydin beni . Ama sende haklısın bana dediklerinden sonra bu kız beni artık sevmez diye düşünüyorsundur şimdi sen . Ama inan ki öyle değil ben hala seni deliler gibi seviyorum hatta seninle bakışabilmek için elimden geleni yapıyorum ve sonucunda sen benden o güzel gözlerini kaçırıyorsun. Yapma bunu bize be gülüm. Yakma bizi ...

İnternetten tanıştığım biri vardı bir zamanlar . O bir kızdı ve ben de bir kızım . Bana benden hoşlanıyor gibi davranıyordu. Bir şeyler konuşmuştuk - Konuştuğumuz şey ise o bana benden hoşlanıyor gibi davranarak benle şakalaştığını düşünmüştüm ben de onunla şakalaştım sonra olayların ciddi olduğunu anladım ve ona karşı cinsten hoşlandığımı söyledim- karşı cinsten hoşlandığımı söylemiştim. Bir gün internette bir video paylaştı. Video içeriğinde yeter artık komik değil diyordu ve seste bu 4 kelimeyi anlamıyorum gibi birşey söylüyordu ve açıklama kısmına gerçekten anlamıyorlar yazmıştı ve orijinal sese gittiğimde sesin açıklamasında keşke eşcinsel olsaydın diyordu . Bu videonun bana yapıldığını anlamıştım tabi ki ...

Beni kendine çekti ve sarıldı. Ona şöyle söyledim "Seninle böyle sarılarak sonsuza kadar kalamaz mıyız? " . Beni iyice kendine çekti ve kulağıma "Kalamayız güzelim kalmak çok isterdim ama bu dünya çoktan beni ellerinden kayıp düşürdü. ". Ben ağlamaya başlayınca kafama bir öpücük kondurdu ve devam etti "Ben yanında bedensel olarak olamayacağım ama sen ikimizin yerine de bu dünyada yaşayıp mutlu olacaksın. Tamam mı.?". Kafamı onaylar gibi salladım benim üzüldüğümü anlayınca " Sana az önce bedensel olarak yanında olamayacağım dedim ama ruhum hep seninle olacak sen güldüğünde ruhum da gülecek ağladığında ruhum da ağlayacak bu yüzden hiç ağlama tamam mı? ". Tamam dedim ve kollarımdan kayıp gitti ve bulutlara karıştı. O an gözümden bir damla yaş aktı ve o an söz verdim " Onun için hep mutlu olmaya çalışacağım ..." .

Bu ağaçlar kime , bu dünya kime ?

İnsanoğlu değer bilmez yine .

Bu hayat kime ,bu duygular kime ?

İnsanoğlu kullanmayı bilmiyor yine ...

Bunu çok seviyorum ne kadar çizemesem de :)

Bir diğer çizim. Çok güzel çizemedim idare edin artık. :)

Küçük bir çizim.

Bu aralar ondan kimseye bahsetmiyorum . Sürekli sırlarımı paylaştığım arkadaşlarıma bile . Biliyorum kimse anlamaz beni . Biliyorum onun ismini duyunca kimse dinlemez beni .

Şimdi bir yolculuktayız kimin öleceği kimin ölmeyeceği belli değil. Peki kimin ölüp ölmeyeceğini bilmediğimiz halde neden herkesle iyi geçinemiyoruz. Hadi şimdi gidin ve küsleri barıştırın ve eğer siz de birileriyle küsseniz barışın.

İnsanlar ne kadar utanmazlar . Sana bunca şey yaptıktan sonra hala senin yüzüne bakabiliyorlar. Hem de hiçbir şey olmamış gibi davranıyorlar.

Bugün kendi kendime düşündüm. Sen onun için bu kadar düşünüyorsun saatlerini harcıyorsun o senin için ne yapıyor? O senin için hiçbir şey yapmazken sen neden kendini neden yiyip bitiriyorsun? Bu günden sonra kendime bir söz verdim " Onu sevebilirsin tamam ama onun için kendini bu kadar da üzme " . Hadi şimdi siz de kendinize bir söz verin . Onu sevebilirim ama artık onun için kendimi bir daha bu kadar üzmeyeceğim.

Hep yorulduk hep kandırıldık. İnsanlar bizi hiç anlamadı. Bizi anlayabilecek biri olduysa da biz öyle biriyle henüz karşılaşmadık belki de hiç karşılaşmayacağız . İşte bu yüzden kimse zaten beni anlamıyor demek yerine kendimizi anlamaya çalışmalıyız. Şimdi kendinize sorun " Ben ne istiyorum ? Ben ne ile mutlu olacağım ? " .

Kim istemez ki birinin kendisini sevmesini. Kim istemez ki birisi sürekli onu düşünsün sürekli ona baksın. Ama bazen istesen bile olmuyor bazen istesen bile isteklerin gerçekleşmiyor. İşte ben de istekleri gerçekleşmeyenlerdenim .