Sozlerim - Tumblr Posts
Kalbim de susmuşken beynime girmenin sebebi ne ?
Gözlerimin önünden seni silmişken rüyalarım da ne işin var?
Seni tam unutmuşken kendini hatırlatmanin amacı ne ?
Aklıma gelip duruyorsun. Orda kalıyorsun. Ama biliyorum ki sen otobüs terminalinde ki mola vermek için geliyorsun. Sigaranı yakıyorsun ve gidiyorsun.
Tekrar mola vermenin sebebi ne ?
Gittiğin yoldan geri mi dönüyorsun?
Peki bunun sebebi ne?
Bu aralar beynimi kurcalayan sorular bunlar. Unutma ben kalıcı insanlar arıyorum.
Sigara zevki için gelip de duranlari değil.
İnsanlar sizden hep bir şeyler çalar.
Ve sonra bir bakmışsınız sizden kalan hiç bir şey kalmamış.
Gülüşünüzü, göz yaşlarınızı , duygularınızı, hislerinizi, aşkınızı, sevginizi, hayallerinizi , umutlarınızı , çabalarınızı , sesinizi, bedeninizi... Çalmışlar.
Ve sizden geriye kalan hiç bir şey yok. Ben diye bir şey kalmamış. Ben her şeyimi insanlar için harcamışım .
Onlar çalmış.
Hiç olmuşsunuz.
Bir hiç.
Koca bir boşluk olmuş içinizde. Simsiyah sonsuz bir boşluk. O boşlukta sürüklenen de sizsiniz.Seni sen yapan şeyleri çalmışlar.
Ve sen yok olmuşsun.
İnsanlar sizden hep bir şeyler çalar. Ve sonra bir bakmışsınız sizden kalan hiç bir şey kalmamış.
Gülüşünüzü, göz yaşlarınızı , duygularınızı, hislerinizi, aşkınızı, sevginizi, hayallerinizi , umutlarınızı , çabalarınızı , sesinizi, bedeninizi... Çalmışlar.
Ve sizden geriye kalan hiç bir şey yok.
Ben diye bir şey kalmamış. Ben her şeyimi insanlar için harcamışım .
Onlar çalmış.
Hiç olmuşsunuz.
Bir hiç.
Koca bir boşluk olmuş içinizde. Simsiyah sonsuz bir boşluk. O boşlukta sürüklenen de sizsiniz.Seni sen yapan şeyleri çalmışlar.
Ve sen yok olmuşsun.
Her çabam boşa. Bunu fark ettiğinde aslında yorulduğunu anlıyorsun. Artık insanlar kalsın diye uğraşacak gücünün kalmadığını görüyorsun. " Bırak gitsin." Dediğin an anlıyorsun her şeyi. Her çaba boşa. Anlıyorsun artık uğraştığın zaman yorulanın bir sen olduğunu. Acı çekenin bir sen olduğunu. Uğraşma . Seven kalır. Gidenin arkasından da bakmayı kesince rahatlıyorsun. Beklemek yorar. Dinleniyorsun bir nevi. Beklemek yok. Dönsün diye uğraşmak yok. Sevsin diye çabalaman yok. Akışına bırakıyorsun artık. Yorulursun. İnsanlar böyle yaparak gücünü emiyorlar. Bırak. Her şeyi bırak. Şimdi bırakamam diyorsun ama ilerde bir anda her şeyi oluruna bırakıyorsun. Anlıyorsun. Gözün açılıyor. İnsanların gelip geçici olduğunu görüyorsun. Hiç kimse sonsuza kadar yanında olmaz. Sonsuzluk da masallar da olur. Her şeyin sonu vardır çünkü.
Çok yoruldum ben sevgilim... Seni düşünmekten yoruldum... Seni sevmekten yoruldum... Seni hayal etmekten yoruldum... Ve o hayallere inanmaktan yoruldum...Canımı yakmandan yoruldum... Ama bir sarılsan tüm bu yorgunluğum geçecek biliyorum... Kollarında dinledirsen beni ...Bilmiyorum sevgilim... Yorgunum ben...Gözlerim yorgun... Kalbim yorgun... Beynim yorgun...Herkes geçer diyor... Ama bedenimde ki yara izlerinin benimle beraber geldiklerini bilmiyorlar... Kalbimde ki kırıklar bedenime batıyor, canım yanıyor... Kalbim senden usandı, seni kalbimde taşımaktan kalbim bıktı... Dudaklarım artık senin adını hecelemekten yoruldu...Gözlerim yollarını gözlemekten köreldi... Ben, ben bittim sevgilim... Ben diye bir şey kalmadı artık... Ben tükendim, benle beraber bizi de tükettim...Kafamda ki sesler tükenmedi ama ... Dudaklarımdan tek bir kelime çıkmazken, kafamda bir dava var... Susmuyorlar... Herkes birbirini savunup aynı zamanda birbirini suçluyor...Kafamı duvarlara vuruyorum duvarlar üzerime yıkılıyor... Ama sesler bitmiyor... Git gide yükseliyor...Müzik bile ilaç olamıyor artık, müzik bile sesleri susturmuyor...Öyle işte sevgilim...Ama sen 'nasılsın'desen bana sen yazdın diye tüm bunları unutup sana 'iyiyim' derim ...Bende ki yerini çok sonradan anlayacaksın sevgilim.
"Bazen insanlar unutamaya bilir...
Unutmak içinde başka insanlara sığınırlar...
Ama bilmezler onun oluşturduğu boşluğu bir tek o doldurur."
" Yanlış insanlar yüzünden en güzel duygularımızı kaybettik… Çocukluğumuzu yaktık yanlış kişiler için. Yeni duygular filizledik suladık ama çürüttüler. Uykumuzdan çaldılar. Geleceğimizi aldılar. Göz yaşlarımız kaç yanlış kişi için akıttık. Çok kişi için çabaladık. Çok kişi için kendimizi yorduk. Bitirdik kendimizi. Beynimizi hep o yanlış kişiler için doldurduk. Onlar yüzünden kalbimizi kaç doğru kişi kapattık. Hislerimiz, gülüşlerimiz, sevincimiz , hayallerimizi… Hepsini kaç insan çaldı. Kendimizi yaraladık , onlar yararsız gezerken biz onlar için kendimizi yaraladık. Bize çok ayıp ettiler. Yanlış kişilere en güzel duygularımızı verdik, hak etmediler… Bizi hiç hak etmediler."
" Günler geçip giderken. Umutlarım yavaş yavaş tukenirken. İntiharın eşiğindeyken. Yıldızlar doğarken. Gel…
Anıları uyandırmadan. Benim haberim olmadan. Gücüm tukenirken. Gülüşlerim yok olurken. Gel…
Sessizce ağlarken. Dilim lal okurken. Kalbim atmayı bırakınca. Nefesim kesilince. Gel…
Sana olan duygularım biterken. Tam seni unutmuşken. Her şey bitti dediğimde. Yüzünü unuturken. Gel…
Gökyüzüne yakınken. Sokaklardan uzakken. Ellerim kana bulandıginda. Hayata veda ederken. Gel…"
Şahsen ben hiç kitap okumamış, hiç şiir dinlememiş, hiçbir hayvanın başını okşamamış birinin sevebileceğine inanmıyorum.
Yurtdışında ki insanlar yere çöp atmaya bile utanırken biz sokaklarda CESET TOPLUYORUZ!