Beyzalko - Tumblr Posts
İçimde dolaşan hayal kırıklığı hissi bana kimseye güvenmemem gerektiğini hatırlatırken yapayalnız olduğumu hatırladım. Kimin bana ilaç olacağını düşünsem o benim yaram oldu.
"Kaybolmak güzeldir, yolun sonu eve çıkar... "
"konuşman gereken yerlerde susarsan bağırmaman gereken yerlerde bağırırsın."
Oysa insanlar...
İnsanlar her gün cinayet işler.
Bazen tek bir sözleriyle,
Bazen bir bakışlarıyla,
Bazen sadece yanınızda olmayışlarıyla...
Kar tanesi
Ege İzmir'e sözünü tuttu ve sinemaya gittiler,
Şimdi de söz verme sırası bizde.
3391 Kilometre'yi izlemeye Ege sözü mü?
"Neler yaptın bensiz?"
"Ağladım."
"Hep mi?"
"Hep ağladım. Sen neler yaptın bensiz?"
"Seni bekledim"
"Hep mi?"
"Hep bekledim"
Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Gözlerim kapalıyken de görebiliyorum seni. Zaten seni gözlerim kapalıyken görebiliyorum sadece...
Kendimi bir deprem ardında darmadağınık olmuş bir odaya benzetiyordum, bu dağınıklığı sever miydi bir gün?
"Ege," dedim camı açarken, "elini camdan dışarı uzatsana."
"Neden?"
"Ben de uzatacağım. Aynı yağmur elimizi ıslatacak. Sanki..."
"Ellerimiz birbirine değiyor gibi." Cümlemi tamamlayınca gülümseyerek elimi camdan uzattım.
"Uzatıyor musun?"
"Evet. Tuttum elini..."
"Ben de..."
Hiç kimse, hiçbir yeri geri dönmek üzere terk etmez.
"İzmir!"
"Ege..."
"Geldin?"
"Geldim..."
Söylesenize,
Elinizi uzattığınızda dokunamayacağınızı bildiğiniz bir insanı hayatınıza alır mıydınız?
Bunu kendinize yapar mıydınız?
Belki bir gün yan yana oluruz.
Belki bir gün dokunurum sana.
Belki bir gün öperim seni.
Hoşçakalın.
Ve hiç unutmayın, ışıklar size evinizin yolunu gösterecek...
Söz.
Ege sözü...
Yoğun bakımda olmadığı halde bilinci kapalı ne çok insan var..