Endie - Tumblr Posts

Kıpkırmızı olmuştu, elleri titriyordu. Sarıldı bana, elleri kıyafetime sıkıca dolanmıştı ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. İşte o an görmüştüm.

Bir çocuğun acısına şahit olmuştum. Endişeleri, korkuları, üzüntüleri hıçkırıklarının arasında dökülüyordu ağzından ve o ağlamaya devam etti, dakikalarca saatlerce... Gerçekten, bir çocuk bile bu kadar mutsuzsa bizim halimiz ne olacaktı? Bilmiyordum. Sanırım bekleyip görmekten başka şansımız yoktu...

Ben biraz yorgun

Biraz da kırgınım

Fakat hepsi kendime;

Düş kırıklıklarım, ıslanmış hayallerim

Geçmişim

Hepsi kendime.