Kk Prens - Tumblr Posts
”𝙿𝚎𝚔𝚒, 𝚒𝚗𝚜𝚊𝚗𝚕𝚊𝚛 𝚗𝚎𝚛𝚍𝚎?” 𝚍𝚎𝚍𝚒 𝙺𝚞̈𝚌̧𝚞̈𝚔 𝙿𝚛𝚎𝚗𝚜. ” İ𝚗𝚜𝚊𝚗 𝚔𝚎𝚗𝚍𝚒𝚜𝚒𝚗𝚒 𝚌̧𝚘̈𝚕𝚍𝚎 𝚌̧𝚘𝚔 𝚢𝚊𝚕𝚗ı𝚣 𝚑𝚒𝚜𝚜𝚎𝚍𝚒𝚢𝚘𝚛.’’ ‘’İ𝚗𝚜𝚊𝚗𝚕𝚊𝚛ı𝚗 𝚒𝚌̧𝚒𝚗𝚍𝚎 𝚍𝚎 𝚘̈𝚢𝚕𝚎 𝚑𝚒𝚜𝚜𝚎𝚍𝚎𝚛𝚜𝚒𝚗’’ 𝚍𝚎𝚍𝚒 𝚢ı𝚕𝚊𝚗. ”𝙰𝚛𝚊𝚍𝚊 𝚙𝚎𝚔 𝚏𝚊𝚛𝚔 𝚢𝚘𝚔𝚝𝚞𝚛.”
- 𝙺𝚞̈𝚌̧𝚞̈𝚔 𝙿𝚛𝚎𝚗𝚜 ✨
Bir çiçeği büyüten sevgi insanı değiştirmez mi sanıyorsun
Küçük prens ~
28 Ağustos 2024
Sebebini inkâr ederek ağladım bir süre. Yine hayal kırıklığına uğramaktan korktuğumu, yine bir heyecanın daha kursağımda kalmasından korkuğumu inkâr ederek ağladım. Nasıl olduğumu soruyor:
"Neden ağlıyorsun ya!"
"Ağlayasım geldi."
"Beni üzmenden korkuyorum." diyorum içimden.
"Ailenin yanına git, yürüyüşe çık, çikolata kola falan al film izle. Gerçi kola içmezsin... Soğuk çay al."
İncelik... Sıfır şeker kola içerim ama o kolanın şekerli olduğunu düşünerek söylemişti bunu muhtemelen.
Bir süre sonra haber veriyorum:
"Daha iyiyim şimdi. Mısır patlattım, oje sürüp dizi izleyeceğim."
"Hah şöyle! Toparla kendini!"
Ara ara tekrar yazıyor:
"Benim de uykum geldi he yoruldum herhalde bugün."
Aslında yorulduğunu ve uykusuz kaldığını biliyorum. Yine de beni aramasını istiyorum bencilce. Beni aramamak için mi böyle söylediğini kontrol etmek istiyorum. Uyumasını söylüyorum.
"Yok, maçı izliyorum uyumadan ararım senin uykun varsa uyu ama."
Maçın bitmesine yakın tekrar yazıyor. Dizi önerisinde bulunuyor birkaç tane. Arından arıyor. Biraz konuştuktan sonra telefon çekmemeye başlıyor. Eve gittiğinde tekrar arıyor. Araması uzun sürünce meraklanmaya başlıyorum:
"Attığın video ne kadar uzunmuş attığından beri onu izliyorum."
Kahkaha atıyorum.
"Sen onu mu izliyorsun iki saattir? Ben de diyorum bu çocuk niye hâlâ aramadı! Ben sadece başını izle diye atmıştım."
Videoyu izlemeyi kendine görev edinmesi çok hoşuma gidiyor. Keşke sadece başını izlemesini söyleseydim diye düşünüyorum.
Biraz dengesizlik yapıyorum her zamanki gibi. Elimde değil... Ruh halimin kötü olduğu günler böyledir. Zor bir insana dönüşürüm. Kasırganın ortasındaki incecik bir dal gibi sallanır, üzerime ufacık bir yaprak değse kırılırım. En sonunda itiraf ediyorum onu kışkırttığımı.
"Güzel bir şey söyle o zaman..."
"Çok güzel bakıyorsun. Bir de konuşman... Sürekli seni dinlemek istiyorum."
Susuyorum. Bu, bu gece mutlu uyumama yetecek bir cümle.
"Ama sen şimdi alışıp hep böyle güzel şeyler mi duymak isteyeceksin?"
"Hayır sadece bugün kötü bir gün geçirdim ve güzel bir şeyler duymak istedim."
Ben biraz daha bıcır bıcır bir şeyler anlatırken onun sesi gittikçe ağırlaşıyor. Uykusunun geldiğinin farkındayım.
"Bir şey söyleyeceğim. Benim çok uykum geldi."
"Fark ettim, tamam sen uyu o zaman."
"Sen ne yapacaksın?"
"Ben de uyuyacağım."
"He tamam o zaman. İyi geceler, tatlı rüyalar, öptüm seni."
"İyi geceler canım."
Ama gözler kör.
Yüreğiyle bakmalı insan.
