Ruh - Tumblr Posts
Kaybetmek zorunda olduğum her şeyi sana verdim
Vücudumu, ruhumu, en iyi mücevherlerimi...
Yeni birisi için hepsini çaldın ve sonra
En iyi halimi verdin...
Günahlarımı, en tatlı zevkimi
Benden daha az değerli biri için
Evet, sen benim Robin Hood'umsun...
Yıllar geçmiş tek nefeste Ruh bedende pür hevesle Öğüt veriyor, öğüt veriyor... Aslında bütün yük bende Ruh ağırlık bu bedende Gücüm yetmiyor, gücüm yetmiyor...
Ondandır ki sustum Artık çok…
Tüm gün tüm gece sürecek yolculuğumuz
Ta kii Güneş tekrar doğana kadar.
Ve ömrümüzün kalanından bir günümüzü doyasıya yaşayacağız, ruhlarımız esir olmadan.
-Kalp kaybettikleri için ağlarken, ruh kazandıkları için gülermiş. Ben daha çok gülüyorum. Ne de olsa büyük şeyler için küçük şeyler feda edilebilmelidir.
İçtenlik Akıyor
İlk defa düşünmedim ne diyeceğimi
Kimin ne düşüneceğini sorgulamadım ilk defa
Bir trene atlayıp yanına gelmeliydim en başta
O kitabı da getirmeliydim belki de
Kim bilir belki heyecandan ölebilirim
Ve evet, o gece ağladığında yanında olmalıydım
Mesafeyi ve teması umursamadan ruhumla sarılmalıydım sana
Bugünlerde kötülük ve acizlik sarıyor bedenimi
Yoksa iyi biriyim, inan ki
Belki de bu gece onun için ağlamamalıydım
Ama sanırım onu suçlayamam, ne de olsa bazen ben de katlanamıyorum dünyaya
Her zerreni bu kadar çok sevdiğimi nasıl anlatırım, bilmiyorum ve bilirsin, birilerine özenti olmak bana göre değil
Sanırım sadece şunu söyleyebilirim: Ebediyete kadar yaşayacak bu değersiz ruhumla seni çok seviyorum... Çok...
Bedeni döndü, ruhunu unuttu..
An itibariyle İstanbul'a dönmüş bulunmaktayım. Mekanın sahibi geri döndü bebeğimmm
Bu son bağırışımdı, son çığlığım
Sonra öldüm, bir daha dirilmemek üzere
Kalbimde bir acıyla bıraktım bu dünyayı, ruhumdaki büyük kırıklar...
Ne çok acıtıyordu bir bilsen, her an ölümü düşlemek, hayattayken yaşayamamak.
Bıraktım bu dünyayı, aklım arkada kalmadı bile
Semaya yükselirken bu kadar acıya neden olan günahımı düşündüm, bu kadar yaşamamın sebebini...